30. Epilog.

Minęły dwa lata. Ile jeszcze musiał o tym myśleć. Jak dużo czasu potrzebował aby zapomnieć. Kolejne dwa lata? Wszystko się zmieniło gdy wyjechała.

Teraz siedział  i czekał na jeden z najważniejszych występów w jego życiu. Razem z najlepszymi przyjaciółmi miał wystąpić przed 25 tysięczną publicznością.

Czekał na ta chwile tak długo. Byli najbardziej popularnym zespołem w Europie i na Świecie.

Byli One Direction.

Głośne krzyki tysięcy fanek. Wszystkie były wyjątkowe. Kochało ich miliony dziewczyn na całym świecie. Tak wiele się zmieniło. Spotykał się z tak wieloma dziewczynami. Było tylko inaczej. To wszystko śledził cały świat.

Harry Styles był teraz osoba publiczną.

Ciągła kontrola ze strony mediów i wytwórni, której i tak zawdzięczali tak wiele.

Teraz stał na scenie i szukał tak jak co dzien znajomego uśmiechu. Nie znalazł nie widział go od dwóch lat. Ona nie wróciła. Wiedzieli, ze tak będzie lepiej.

- Zagramy teraz cos specjalnego. Znacie doskonale ta piosenkę!- Krzyknąłem kolejny raz. Byłem już zmęczony. Kropelki potu spływały po karku.

- To piosenka wyjątkowa.

Pierwsze nuty i już wiedziałem jak wyjątkowa była. Oni też wiedzieli. 

                                                                   

                                                                          Muzyczka 

To lato wspominałem każdego dnia. Każdego koncertu. Gdy siedzieliśmy przy ognisku. Gdy trzymałem Cie za rękę. 

Wszystko to powracało. 

- Co będzie gdy wyjedziesz?

- Nie wiem, skończę szkolę.

- Co będzie z nami?

- Ty się zakochasz. Będziecie grali koncerty. Później ktoś was zobaczy i już nie będziesz miał problemu ze znalezieniem dziewczyny. Z reszta kiedy miałeś.- Uścisnęła mocniej moja rękę. Patrzyła się na ogień który próbował unieść się do gwiazd. 

                                                                       Włącz! 

Miękki dotyk jej ust.  Jej dłonie błądzące po mojej klatce piersiowej.  Koszulka już dawno leżała gdzieś  gdzie nie sięgał wzrok.

-Jesteś tego pewna?

- Jak niczego innego.

Tylko tyle potrzebowałem. Jeszcze intensywniej zacząłem całować dziewczynę. Popchnąłem ja lekko na łóżko. Emily nie była dłużna Wplotła palce w moje włosy. 

Byliśmy tylko my. Nie potrzebowaliśmy nic więcej. Zacząłem ściągać jej ubrania.

Patrzyłem na nią uważnie. Moje ręce błądziły po jej plecach.

Czekały na to aż napotkają przeszkodę.

Całowałem ja teraz delikatnie. Chciałem żeby czułą się ze mną bezpiecznie. Emily nachyliła się bardziej i pogłębiła pocałunek. Nie potrafiłem tak dłużej. Chciałem żeby to trwało wiecznie. 

Teraz to ja leżałem nad nią. Całowałem każdy odcinek jej szyi. 

 Wszystko działo się tak szybko.  Szybkie oddechy.  

  Tylko my i wszystko co nas otaczało było świadkiem tego co zaszło.

- Zawsze będę tylko Twój. – powiedziałem oddając ostatni pocałunek.

- Zawsze to bardzo długo. Co jeśli wrócę za kilka lat.

- Wtedy powiem, że będę Twój do końca świata i jeszcze jeden dzień dłużej.

- Mam nadzieję, że świat się nie skończy tak szybko.

Otaczające krzyki przypominały mi o rzeczywistości.  

-Dziękujemy za świetny koncert. Do zobaczenia już niedługo!- Krzyknął Liam.

Zeszliśmy ze sceny. Byłem już tym wszystkim zmęczony. Jeszcze spotkanie z fanami. Byli tacy ważni gdyby nie oni nie osiągnęlibyśmy tego wszystkiego. Chciałem dąć im jak najwięcej od siebie.

Siedziałem w garderobie i odpisywałem na smsy, przeglądałem twittera. Tak na pewno nie cierpiałem na brak zainteresowania.

Spotykałem się teraz z Kendall, która była naprawdę miła dziewczyna.  Była urocza i śliczna. Wiedziałem, że nie każdy może ja akceptować. Jednak mi to wystarczyło. Miło spędzałem z nią czas. Może potrzebowałem kogoś takiego. Odrobinę szalonego. Kogoś kto nie miał zawsze łatwo. Od dzieciństwa był pod presja otoczenia.

„Masz gościa w garderobie” Zayn

Dostałem jednego smsa.  Byłem ciekawy kto to. Kendall pisała mi, że ma dla mnie niespodziankę. Nie spodziewałem się jednak, że tak szybko ja zobaczę.  Wstałem i odpisałem jeszcze  na kilak wiadomości wziąłem jakąś babeczkę do ust i szedłem w kierunku pomieszczenia. 

Wszedłem do garderoby i nie wierzyłem własnym oczom.

Przed kanapa na podłodze siedziała ta sama drobna dziewczyna.

- Emily?- Tylko tyle udało mi się powiedzieć. 

- Hej Styles dalej jesz jak prosię. 

 Uśmiechnąłem się. Tylko tyle mogłem teraz zrobić. 

~~

To nie jest mój ostatni wpis na tym blogu.

Chciałam zrobić takie małe podsumowanie. Nie wiem jak mi wyjdzie ale dobra.

Pierwszy rozdział powstał 25.11.2012 ostatni 20.01.2014.

1.To miał być początek nowego rozdziału w moim 18 letnim życiu. Był wyświetlany 4221 razy i ma 4 komentarze.

Gdy zaczynałam pisać tego bloga nie sądziłam, ze doczekam do chwili gdy pod 25. Zawsze to jakieś gorące uczucie. Doczekam się 59 komentarzy.

Bloga obserwowało ponad 200 osób.

Blog był wyświetlony ponad 176 000 razy 

 Teraz chwila humoru-wyszukiwane słowa klucze! Ja nie wiem jak ale to wywoływało u mnie takie napady śmiechu.

 One Direction Opowiadania

Opowiadania Harry Styles

Harry Styles blogspot

Ból psychiczny gif  (?????????)

Fucking need you

Opowiadania podobne do dark

Jesteś moim najlepszym błędem

Ja z moim chłopakiem

i know you were trouble

Hamily

Niebezpieczne Harry Styles

Emily i Harry = Hamily 

chyba najbardziej urocze określenie jakie tylko mogłam sobie wyobrazić. 

Mam jeszcze tyle niewykorzystanych gjfów i obrazków, które zawsze chciałam tutaj wstawić. Mam nadzieje, ze nie odejdziecie na zawsze i jeszcze kiedyś wpadniecie tutaj.  

Postaram się Was jakoś pozytywnie zaskoczyć. 

♥♥♥

!
!
Macie jakąs ulubioną scene? 
Co podobało Wam sie najbardziej a co najmniej! 
Prosze napiszcze jestem bardzo ciekawa